SPOİLER İCERİR.
Yakup Kadri'nin okuduğum ilk ama kesinlikle son olmayacak kitabı. Yazar Tanzimat sonucu ortaya çıkan yanlış batılılaşmayı, kültürümüzden, değerlerimizden bu kadar uzaklaşmayı çok güzel bir dille anlatmış. Naim Efendi ve torunları arasındaki kuşak farkını çok iyi görüyoruz.Torunlarının ve Naim Efendi nin damadının Batı özentiliği ve alafrangalık hayranı özellikle Fransa hayranlığını gördük. Bazı yerlerde bu kadar da olmaz,bu kadar da kendi ülkenden nefret etmezsin dedim kendime. Bu olaylar yaşanırken ülkede birçok harpler oluyor, ama bu durumu bile ne torunları ne Naim Efendi umursuyor. En sevdiğim karakter Hakkı Celis oldu. Kitabin sonuna doğru daha da bu fikrim kesinlesti. Savaşa gitmesiyle dusunceleri değişiyor, önceden çok iyi şiir yazan Hakkı Celis savaşa gittikten sonra bunu anlamsız bulup, millet için çalışmaya, savaşmaya karar veriyor, önceden sevdalandigi Seniha'da bile tiksiniyor adeta. Zaten Seniha sadece suslenmeyi, gezmeyi bilen Fransa ve para hayranı bir kızdı. Kitabin son cümlesi bu anlamda çok da manidardı zaten:) uzun lafın kısası o dönemin düşünce ve yasayiş tarzını bir nebzede olsa daha da öğrendim bu kitapla. Herkese tavsiyemdir.