Bil ki gül yetişmez bataklıkta.
Ne zaman ürkek bir şiir,
Kırık bir mızrapla vurursa cama.
Bir avuç mutluluk arayan iki yetimin yürek çarpmasını düşür aklına...
Bil ki gül yetişmez bataklıkta.
Ne zaman ürkek bir şiir,
Kırık bir mızrapla vurursa cama.
Bir avuç mutluluk arayan iki yetimin yürek çarpmasını düşür aklına....
“Küçük bir kız,” diyor; “ Çok küçük. Ve hiç kimsesi yok. Kendisine bir anneyle bir baba ağrıyor. Ayakkabılarını yatağının altında saklıyor. Kirlenmesinler diye. Kırmızı ayakkabılar. Bir yere giderken onları elinde taşıyor. İnsanları fark eder etmez yere koyup çıplak ayaklarına giyiyor. Üzerinde her zaman temiz ve ütülü tutmaya çalıştığı elbisesi