İNSAN KIRMAK KOLAYDIR.
ASIL MARİFET KIRILDIĞINDA DA İNSAN KALMAKTIR.
Sizi seven ve size iyilik yapan insanların ahını almayın. Üzerinize ağır gelir taşıyamazsınız. Size güvenen insanları sırtından vurmayın. Sonuçları çok acı olur katlanamazsınız. Sizin mutluluğunuz için çaba gösteren insanlara nankörlük yapmayın. Onları üzer ve bir daha mutlu olamazsınız. İnsanları hata ve kusurlarından dolayı kınamayın. Döner üzerinize yapışır, bir daha çıkaramazsınız. Sakın ola ki kaderinize küsmeye ya da isyan etmeye kalkmayın. Allah gücenir ve onu bir gün mumla ararsınız. Size yapıldığında hoşlanmadığınız, tepki gösterdiğiniz ya da ayıpladığınız şeyleri bir başkasına yapmayın. Birine karşılık vermeden önce empati yapın, aynaya bakın, ölçün, tartın ve ona göre davranın. Karşınızdaki insan size kusurlu davranmış olabilir. Hemen alevlenip tüm köprüleri atmayın. Ona hatalı olduğunu anlatmaya çalışın. Eğer hâlâ anlamamakta ısrar ediyorsa ondan sessizce uzaklaşın. AMA HER NE OLURSA OLSUN; HAKLI DA OLSANIZ, KIRGIN YA DA SİNİRLİ DE OLSANIZ İNSANLARI KIRMAYIN VE ONLARIN GÖZYAŞLARININ SEBEBİ OLMAYIN. ÇÜNKÜ SİZİN KIRDIĞINIZ YA DA ÜZDÜĞÜNÜZ O KALBİ ALLAH SEVİYOR OLABİLİR. BUNU HİÇ AKLINIZDAN ÇIKARMAYIN.
Namaz kılan tesettürsüz insanları “namaz kılıyorsun ama dışarda tesettürsüz dolaşıyorsun” diyerek eleştirmeyin.Allah ile buluşmasını, Allah ile konuşmasını engellemeyin.Bilemezsiniz, kıldığı namazlar belki yarın tesettürüne vesile olacaktır.İnsanların umutlarını kırmayın.
Ağlatmayın, üzmeyin, kırmayın...
Niye bunu yapıyorsunuz bilmiyorum ama yapmayın. Bazen insanın dayanacak gücü kalmaz, sizin o son önemsemediginiz lafiniz her şeyin sonu olabilir...