‘’ben iç içe geçmiş hakikatlere hakimim’’
Sayfa 45Kitabı okudu
Güzelliğin amaç ya da proje değil, doğamızın bizzat gerçekliği olacağı, ne başlayacak ne bitecek bir mutluluk durumu arzularız. İşte bu durum, Sanattır.
Sayfa 184Kitabı okudu
Asıl kötüler herkesten nefret ederler, bu kesin ama özellikle kendilerinden nefret ederler. Birisi kendinden nefret ettiğinde bunu hissetmez misiniz siz? Bu onu yaşarken öldürür; kendi olmanın bulantısını hissetmemek için kötü duygularını olduğu kadar iyi duygularını da uyuşturur.
Sayfa 80Kitabı okudu
Aniden bütün olasılıklar yok mu oluyor? Projelerle, yeni başlamış tartışmalarla, yerine bile getirilmemiş arzularla dolu bir yaşam bir saniyede yok olup gidiyor ve artık hiçbir şey yok, yapacak hiçbir şey yok. Geriye dönemez miyiz?
Sayfa 299 - Kırmızı Kedi Yayınları
hayaller uçup gitti, hayat dediğin serttir.
Sayfa 14 - "derin düşünce no1"
"Her problemin bir çözümü vardır, öyle değil mi?"
Sayfa 43 - kırmızı kedi-15.basım
Aristokrat kimdir? Etrafını çevreleyen bayağılıkların ortasında bile bayağılığın erişemediği bir kadın .
Sayfa 22 - Kırmızı kediKitabı okudu
Sefalet orak gibi biçer.
Sayfa 245 - Turkuaz Kitap
Benim de yazgım alnımdan okunuyor mu acaba?
Arzusuz bir zevk, süresiz bir varoluş, istençsiz bir güzellik. Çünkü sanat, arzusuz bir duygudur.
*Müzik, kitap ve spor…*
“…hareketin içinde kendini unutmaktan büyük zevk alır. Bu zevk onu iradenin çabalarına hayranlık verici bir şekilde yabancı kılmıştır.
Yaşamımızın mutlu anları böyle akıp gider. Kararın ve niyetin yükünden kurtulmuş bir halde kendi iç denizlerimiz de dolanırken, çeşitli hareketlerimize sanki başkasının eylemleriymiş gibi tanık oluruz ve yine de iradedışının yetkinliğine hayran kalırız.”
Evet , evren boşlukla elbirliği yapar, kayıp ruhlar güzelliğe ağlar, anlamsızlık bizi kuşatır. O halde bir fincan çay içelim . Sessizlik olur , dışarıda esen rüzgar işitilir, sonbahar yaprakları hışırdar ve uçuşur, kedi sıcak bir ışık içinde uyur . Ve her yudumda zaman iyice yücelir.
Sayfa 78Kitabı okudu
Dışarıda, dünya uğulduyor ya da uyukluyor, savaşlar patlak veriyor, insanlar yaşayıp ölüyor,uluslar yok oluyor, bir süre sonra batacak başka uluslar doğuyor. Bütün bu gürültü ve öfke içinde,bu taşkınlar ve çatlamalar içinde, dünya yol alıyor, tutuşuyor, parçalanıyor ve yeniden doğuyor; insan yaşamı ise çırpınıp duruyor.
Sayfa 77 - kırmızıkediKitabı okudu