İsyan, iki çift gözün buluşması, bir ses tonu değişmesi, en azından ara sıra fısıldanan bir sözcük demekti. Ama işçiler kendi güçlerinin bir farkına varabilselerdi, komplo kurmalarına gerek bile yoktu. Sadece ayağa kalkmaları, bir atın silkelenip sinekleri kovduğu gibi kendilerini silkelemeleri yeterdi. İsteseler yarın sabah Parti'yi yerle bir ederlerdi. Er ya da geç bunu yapmak akıllarına gelecekti. Ama yine de...