%99 İçin Feminizm: Bir Manifesto
Nancy Fraser%99 İçin Feminizm: Bir Manifesto Gönderileri
%99 İçin Feminizm: Bir Manifesto kitaplarını, %99 İçin Feminizm: Bir Manifesto sözleri ve alıntılarını, %99 İçin Feminizm: Bir Manifesto yazarlarını, %99 İçin Feminizm: Bir Manifesto yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kapitalizm, cinselliği düzenlemeye çalışır. Bizse onu özgürleştirmek istiyoruz.
Eski usul anlayışların aksine, kapitalist toplumda sınıfı oluşturan şey, yalnızca "emeği" doğrudan sömüren ilişkiler değil, aynı zamanda emeği yaratan ve yenileyen ilişkilerdir de.
Manifesto’muz, farklılıklarımızın üstünü örtmeye ya da önemsizleştirmeyi önermek şöyle dursun, tam aksine kapitalizmin farklılıklarımızı bir silah hale getirmesine karşı savaşmak gerektiğini savunuyor. %99 için feminizm bu evrenselcilik vizyonunu somutlaştırıyor. Mütemadiyen oluşum halinde, daima dönüşme ve tartışmaya açık, her zaman kendisini yeni dayanışmalar aracılığıyla inşa eden bir vizyonu.
Sayfa 111Kitabı okudu
Neoliberallerin, sermayenin yırtıcı niteliklerini göze hoş göstermek için aklımızla alay edercesine “çeşitliliği” kutsayıp dururken, solun pek çok kesimi hala bizi birleştiren şeyin soyut ve homojen bir sınıf kavrayış olduğunu ve feminizm ile ırkçılık karşıtlığının yalnızca bizi bölmeye Yol açacağını söyleyen eski formülü savunmaya devam ediyor.
Sayfa 110Kitabı okudu
Savaş sonrası dönemde karşılaştırıldığında hane başına ücretli çalışma saati arttı; ama kendimizi dinlemek, ailelerimiz ve arkadaşlarımızla ilgilenmek ve evimizle topluluklarımızı idame ettirmek için gereken saatlerde köklü bir kesinti yaşandı. Öyleyse kendisini feminist bir ütopya gibi sunan neoliberal kapitalizm, aslında sümüğü yaygınlaştırmaktan başka bir şey yapmaz.
Sayfa 102Kitabı okudu
Kapitalizmin üretimi ile yeniden üretim emeği arasındaki toplumsal cinsiyete dayanan kurucu ayrımını bozuyor gibi görünüyor. Yeni “Çift maaşlı aile” idealini yere göre koyamayan neoliberalizm, kadınları dünya çapında kitlesel olarak ücretli işçi haline getiriyor. Oysaki bu ideal bir aldatmacadan ibaret ve bu emek rejimi de kadınları özgürleştirmekle zerre kadar ilgili değil. Önümüze özgürleşme diye sunulan şey, aslında sistemin yoğunlaştırılmış sömürüsü ve müsaderesi.
Sayfa 100Kitabı okudu
Söz konusu mücadeleler yalnızca iş yerinde biraz daha fazla maaş almak için verilmez. Modern dönemin en büyük iki devriminin; Fransız ve rus devrimlerinin kadınlar tarafından başlatılan mide isyanları olduğunu unutmayalım. Toplumsal yeniden üretim mücadelelerin gerçek amacı, insanın teşekkülü sürecini kâr elde etme sürecinden öncelikli hale getirmektir.
Sayfa 98Kitabı okudu
İnsanın teşekkülü için daima bir çaba sarf edilmiş ve bu çabalar mütemadiyen kadınlarla ilişkilendirilmiştir. Gel gelelim, eski toplumlar “ekonomik üretim“ ile toplumsal yeniden üretim arasında keskin bir ayrım geçmiyordu. Kapitalizmin gelişmesi ile birlikte toplumsal varoluşun bu iki veçhesi birbirinden ayrıldı. Üretim fabrikalara, maden ocaklarına bürolara taşınırken, “ekonomik“ diye düşünüldü ve karşılığı nakit olarak ödendi. Yeniden üretim ise “aile” düzeyine çekildi ve böylelikle kadınlara has bir hale getirildi. Bu süreç, “çalışma” değil, “bakım” olarak tanımlandı ve paranın aksine “sevgi” uğruna yapıldı.
Sayfa 96Kitabı okudu
Gel gelelim, bizim için çözüm, basit bir şekilde iktidarın kalesine daha çok kadın yetiştirmek değildir. Uzunca bir zamandır kamusal alandan dışlanan kadınlar olarak “özel“ diye yaftalanıp rutin bir biçimde görmezden gelinen meselelerin-mesela cinsel saldırı ve tacizin-tartışılması için dişimizi tırnağımıza takarak mücadele etmek zorundayız. İronik olan şu ki, iddialarımız çoğu zaman seçkin“ilericiler” tarafından dillendiriliyormuş gibi davranılıyor. Oysaki onlar, bu iddiaları yalnızca sermayeyi uygun hale getirildiğinde dillendire bilir: Bizi kadın politikacılarla duygudaşlık grup onlara oy vermeye davet ediyorlar; ne var ki, dürüst olmayan bu kadınlar yalnızca kendi politik konularında yukarı tırmanışlarını kutlamamızı istiyor. Sanki yükselmeleri bizim kurtuluşumuz için bir adammış gibi!
Sayfa 74Kitabı okudu
Politik kriz, kapitalist toplumun kurumsal yapısına dayanır. Bu sistem, “politik olan”ı” ekonomik olan “dan, devletin “meşru şiddet“ ini piyasanın “sessiz baskı “sından ayırır. Bunun sonucuysa toplumsal yaşamın devasa alanlarının demokratik denetimin sınırlarını Aştığını ilan etmek ve böylelikle onları doğrudan şirketlerin tahakkümüne terk etmektir. Böylelikle kapitalizim, tam da yapısı nedeniyle, bizi tam olarak neyi ve nasıl üreticimize, hangi enerjiye dayanacağımıza ve bunları ne türden toplumsal ilişkiler vasıtasıyla yapacağımıza dair kolektif bir karardan mahrum bırakır. Ayrıca, kolektif olarak ürettiğimiz toplumsal artı değeri nasıl kullanacağımızı, doğa ve gelecek nesillerle nasıl bir ilişki kuracağınızı ve toplumsal yeniden üretimi işini ve bununla bağlantılı olarak üretimin nasıl örgüt diyeceğinizi belirlemek kapasitemizi de elimizden alır. Kısacası, kapitalizm temelde antidemokratiktir.
Sayfa 72Kitabı okudu
Yer yüzünün altında yüzlerce milyon yıl boyunca kömürleşmiş kaynakları çıkaran genel olarak “insanlık” değil, sermayedir ve yine sera gazi salınımı ile kirlenmenin etkilerini ya da bunların yerine ne konacağını hiç düşünmeden göz açıp kapayıncaya kadar bu kaynakları tüketen de aynı sermayeden başkası değildir.
Sayfa 67Kitabı okudu
Şayet toplumu dönüştürmeyi ümit ediyorsak ihtiyaç duyduğumuz müşterek gücü yalnızca böyle, yani farklılıklarımız için ve farklılıklarımızla birlikte mücadele ederek elde edebiliriz.
Sayfa 65Kitabı okudu