Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Abanoz Kadar Siyah Yorumları ve İncelemeleri
Abanoz Kadar Siyah yorumları ve incelemelerini, Abanoz Kadar Siyah kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Abanoz Kadar Siyah puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
6.110 üzerinden
Bir serinin daha sonu
"Yalnız olduğu için ağlıyordu."
Bir polisiye kitabından en büyük beklentilerimden biri güzel bir sondur. Her ne kadar güzel bir ilerleyişi olursa olsun kitabın eğer sonda minicik bir mantık hatası dahil olsa kitap aklıma bir türlü yatmaz. Bu kitap da şaşırtıcı bir şekilde ilk iki kitaba göre güzel gitse de sonunun baştan savmalığıyla kaybetti beni.
Lumikki, Prag'daki toplu intihar olayından sonra okula devam etmiştir. Yeni bir erkek arkadaşı olmuştur. Tiyatroyla ilgilenmeye başlamıştır ve yeni bir düzen kurmuştur. Ancak bir gün bilinmez birinden aşk mektupları almaya başlar ve işler karışmaya başlar.
Kitabı çok heyecanla okuduğumu ve yerimden kalkamadığımı söylemeliyim. Kitap cidden meraklandırıcıydı ve Lumikki'nin geçmişini öğrenmek çok tatmin ediciydi. Sonlara doğru tam yükselmişken sayfa sayısına baktım ve pişman oldum. Yani bu kadar güzel olayları bu kadar kısa anlatmak... Yazık olmuş kitaba. Her şey tam sonuca bağlanacakken her şey bir anda kesildi sanki. İtiraflar hiç sorulmadan araştırılmadan kabul edildi ve bam!
Ama hakkını vermeliyim ki mektubun arkasındaki kişiyi tahmin edemedim ve çok mutluyum bu yüzden.
Ve evet, takıntılıyımdır: aşk üçgeni. Blaze, ah Blaze! En küçük bir arada kalma olayında deli olduğum için Lumikki'nin kitabın sonunda yapayalnız kalmayı seçmesi beni mutlu etti.
Özellikle söylemeliyim ki, serinin adının pamuk prenses olmasının sebebi Lumikki'nin kelime anlamının Pamuk Prenses olması. Yanlış bir beklentiye kapılmayın.
Bir seriye daha veda ettim ve seriyi özleyeceğimi sanmıyorum.
Kitaplarla kalın!
Bir seri daha bitti. Kitap hakkında ne diyeceğimi kestiremiyorum. Beğendim desem yalan olur. Bu kitapta da, Lumikki hayatına devam ediyor ve okula tekrardan başlıyor. Sevgilisi de vardır, ama aşk mektubu gelince işler birazcık değişiyor.
Diğer kitaplara kıyasla çok daha iyi gidiyordu ta ki final kısmına kadar. Böyle gelişigüzel yazılmış bir son olabilir mi diye düşünürdüm ki oluyormuş.
*SPOİLER*
Ne yani bir anda kardeşinin öldüğünü öğrenecek ve bunca yıl tamamen hafızasından sildiği tüm anılar geri gelecek, bundan hiç şüphe duymayacak ve de üstüne diğer herkes böyle bir şeyin olmasını mantıklı bulacak ve ona inanacak. Ki zaten kızın öldürdüğüne inanma kısmında da çok fazla mantık hatası vardı. Sonra bakıcıyı hemen affetmeleri, yaklaşık bir cümle falan sürdü. Ailenin bunca yıl böyle saçma salak bir nedenden aile gibi olmaması. Sonra bir anda "Hadi yeniden aile olalım." demeleri. Psikolojicinin suçunu itiraf etme kısmı da tam oturmamıştı ama bunlar yanında yine düzgün kalıyor. Ha bir de kızın sevgililerini bir anda postalaması var. Çok saçma bir şekilde anlatıldı. Baş karakter bir insan, olayları anlatan bir makine değil ama bu hiç yansıtılmamış. Ki zaten eski sevgilinin bir anda amaçsızca ortaya çıkıp hiçbir şey yapmaması kat be kat saçma. Kısaca iyice zorlama olmuş, hiç okunacak gibi değil.