Viyana’da büyüyen Illich, “altı yaşıma geldiğimde ‘normal dillerim’ Fransızca, İtalyanca ve Almanca’ydı” der. Annesi kendisini iyi bir okula vermek ister, ancak öğretmenler onu “geri” bulurlar. Bunun kendisi için büyük avantaj oluşturduğunu, bu sayede iki yıl büyükannesinin kütüphanesinde oturup romanlar ve sözlükler okuduğunu anlatır. Okula da gitmiştir ama az ve bölük pörçük. Bildiği her şeyi okul dışında öğrendiğini söyler.