Abdullah’ın Ablası
Şiir Erkök YılmazEn Eski Abdullah’ın Ablası Gönderileri
En Eski Abdullah’ın Ablası kitaplarını, en eski Abdullah’ın Ablası sözleri ve alıntılarını, en eski Abdullah’ın Ablası yazarlarını, en eski Abdullah’ın Ablası yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yardım istemiyorsun, istemiyoruz. Hakkımızı istiyoruz...
Sayfa 23Kitabı okudu
"Bu bastırışta yitirilen, zaten hiç elde edilemiyen, yeniden bulunduğunda hiç yitirilmemişçesine başlayan, ama hep yarım kalan o adı konmamış duyguyu bulmak mümkündü."
Sayfa 114Kitabı okudu
"Anne." dedi Abdullah, "Ben okumasam ne olur."
Anası dik dik baktı Abdullah'a, "Okuma da kapıcı ol." dedi, "Baban gibi."
Sayfa 10 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Yatıp yeniden ölümü bekledi. Uyudu. Uyumaktan başına ağrılar girdi.
Sayfa 18 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Tek çıkar yol sendikalaşmak." diyordu adam, "Yeter ki o bilinç yerleşsin. Yeter ki birlikte davranalım. Kimse haklarımıza el uzatamaz o zaman. Darda kaldık mı sendika koşar. Sendika sizi korur, barındırır." diyordu adam.
Sayfa 22 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Sözün kısası şu: Abdullah'ın yaşantısına aldıran yoktu.
Sayfa 34 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Selam Abdullah." dedi Abla. Hain Abla. Güzel Abla. Sevgili Abla.
Sayfa 41 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Abdullah sorunu çözmüştü. Bütün sorunlarını. Babasının rakibini uzaklaştırmıştı. Bunu yaparken gene Nedim'i kötülemiş, gene kendi cici çocuk olmuştu. Abla'sının gözüne girmişti. Gözlerine. Evet, pırıl pırıl, nişanlısından başkasını görmeyen o gözlere. Girmişti işte.
Sayfa 43 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Mahir her zamanki kasvet dolu duruşuyla:
"Bu düzen böyledir kardaş." diyordu, "İnsanı insana kırdırır, dostu dosta."
Sayfa 43 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu