Evet, dikkat ediyordum da gözlerinin içi sürekli gülüyordu ve ikimizi de seviyora benziyordu. Oysa benim kimseyi sevecek halim kalmamıştı; uykusuz ve yorgundum, hayatıma baktıkça ölmek istiyordum.
O da çok sıkıntılandığında bazen, bir an önce başını annesinin kucağına yaslamak istemiş midir? Hiç sanmıyorum. Aslında kendine birine yaslanma özgürlüğünü tanıdığını bile sanmıyorum ya, neyse.
Ama bütün sorun yorumda, siz ne dersiniz? Olayları nasıl yaşadığınız bir şey, nasıl yorumladığınız ayrı bir şeydir. Bir de o yoruma sıkı sıkı tutunmayı becerirseniz! Her neyse.
Peki şimdi ne olacak? Sevmediğim bir şey varsa, o da belirsizliktir.
Bekle biraz, ben söyleyeyim bundan sonra ne olacak? Fakat!, öğrenmek istediğinden emin misin? Hah ha, ahhh siktir göğsüm.