Ona baktıkça cesaretim artıyordu. Her sözüyle beni yüreklendiriyor, kendine çekiyordu. Bir anlığına sefaletimi, acınası durumumu, bütün zavallı dertlerimi unuttum. Çökmeden önceki günlerimdeki gibi, kanımın damarlarımda heyecanla aktığını hissedebiliyordum.