Kısacık bir Kafka molası verdim, uzun okuma serüvenime. Kitaplığımda gözüme çarpınca hacminin küçüklüğüne aldanıp çabucak okurum sandım ancak tahminimden daha uzun sürede bitirdim kitabı. Sonunda da bazı şeyleri sorgularken buldum kendimi.
Franz Kafka'nın Açlık Sanatçısı isimli bu kitabı aslında 4 hikayeden oluşmakta: İlk Acı, Küçük Bir Kadın, Açlık Sanatçısı, Josephine, Şarkıcı ya da Fare İnsanlar. Kitaba ismini veren Açlık Sanatçısı adlı hikaye de, Kafka'nın ölmeden önce yayınlanan son eseriymiş. Okuduklarımın yazarın kaleminden dökülen son sözler olduğunu bilmek beni kitap hakkında daha çok meraklandırdı diyebilirim.
Kafka, bu hikayesinde, bir kafeste günlerce aç kalarak şehrin göbeğinde gösteri yapan Açlık Sanatçısı'nın öyküsünü anlatmaktadır. Hayatını yalnızca bu yolla idame ettiren bir adam için kafese girmek, orada günlerce aç kalmak, dört elle sarıldığı bir tutkudur adeta. Bu, “Sanatçı” denilenin, “Sanat” yapanın, hayat içerisindeki bir nevi tasviri olarak çıkarılmaktadır karşımıza, yazar tarafından. İçinde de bol bol metafor ve ironi bulunmaktadır eserin.
Özellikle kitabı bitirdikten sonra edindiğim şu bilgi beni çok şaşırttı: "Kafka'nın eserini oluştururken çıkış noktası kendi hayatıdır. Farklı bir beslenme tarzı vardır ve bu beslenme tarzının onun ölümüne yol açtığı düşünülür. Hatta düşünülmekle de kalmaz, bilimsel veriler de aynı durumu işaret etmektedir." Franz Kafka gerçekten çok farklı çok derin bir yazar, kitaplarıyla henüz tanışmamış olanlara tavsiye eder; fikirlerini beklerim efendim.
