Açlık Sanatçısı
Franz KafkaEn Eski Açlık Sanatçısı Gönderileri
En Eski Açlık Sanatçısı kitaplarını, en eski Açlık Sanatçısı sözleri ve alıntılarını, en eski Açlık Sanatçısı yazarlarını, en eski Açlık Sanatçısı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Zira uyumak için için bir hayaldi zaten.
Sayfa 29Kitabı okudu
Oraya varışım bile başlı başına sonucu belirlemeli, bu yüzden kovanın üzerine binip gidiyorum oraya. Kovalı süvariyim, bir elim yukarıda, kovanın tutacağında, bu son derece basir dizginle güçlükle merdivenlere doğru dönüyorum, derken aşağıda şahlanıyor kovam, görkemli, epey görkemli, yere çökmüş develer dahi devecinin sopası altında bu kadar güzel kalkamaz ayağa. Buz tutmuş ara sokaklardan düzenli bir tırısla geçiyorum, sık sık birinci katların yüksekliğine kadar yükseliyor, asla kapı girişlerine kadar alçalmıyorum. Kömürcü mahzeninin önünde olağanüstü yükseklere çıkıyorum, burada kömürcü çok aşağılarda, masasının başında oturmuş bir şeyler yazıyor, içerideki devasa sıcaklığı dışarı salmak için açık bırakmış kapıyı.
Sayfa 17 - ZeplinKitabı okudu
Benim bir şey duyduğum yok, diyor kadın örgü şişlerinin üstünden sakince soluk alıp verirken, sırtı sıcacık.
Sayfa 17 - ZeplinKitabı okudu
Bir binek hayvanının sahip olduğu tüm meziyetlere sahip benim kovam, direnme gücü yok sadece, çok hafif, bir kadın önlüğü ayaklarını yerden kesmesine yetiyor.
Sayfa 19 - ZeplinKitabı okudu
Bu avcı bir kelebeğe dönüştü adeta.
Sayfa 24 - ZeplinKitabı okudu
Burada yazdıklarımı kimse okumayacak, kimse yardıma gelmeyecek, bana yardım etmek bir görev olarak verilecek olsaydı tüm evlerin kapıları, tüm pencereler kapalı kalırdı, kimse yatağından çıkmaz, yorganlarını kafasına çekerlerdi, tüm yeryüzü geceleyecek bir han olurdu. Bu iyi bir şey aslında, zira kimse beni bilmiyor, bilseler bile nerede kaldığımı bilmiyorlar, nerede kaldığımı bilseler bile beni orada nasıl tutacaklarını bilmiyorlar, böylece bana nasıl yardım edeceklerini bilmiyorlar. Bana yardım etme düşüncesi bir hastalıktan ibarettir ve yatakta tedavi edilmesi gerekir.
Sayfa 2526 - ZeplinKitabı okudu
Buradayım, başka bir bildiğim yok, başka yapabilecek bir şeyim de yok. Benim teknem dümensiz, ölümün en dip diyarlarına doğru esen rüzgarla seyrediyor.
Sayfa 26 - ZeplinKitabı okudu
Son yıllarda açlık sanatçılarına duyulan ilgi oldukça azaldı. Önceleri bu tür büyük gösterileri yardım almaksızın düzenlemek epey kâr getirirken bugün bütünüyle olanaksız hale geldi. O zamanlar her şey çok başkaydı. Tüm şehir açlık sanatçısıyla ilgilenirdi, bir açlık gününden bir diğerine kadar katılım artardı, herkes günde en az bir defa görmek isterdi onu, ilerleyen günlerde, günlerce küçük kafesin önünde oturan müdavimler ortaya çıktı, açlık sanatçılarının etkisi meşale ışığıyla daha da arttığından geceleri hile ziyaret oluyordu, güneşli günlerde kafes açık havaya taşınır ve özellikle çocuklara gösterilirdi açlık sanatçıları, yetişkinler için bu gösteri çoğunlukla modaya uymak adına katıldıkları bir eğlenceden ibaretken çocuklar şaşkınlıktan ağızları açık bir vaziyette, her ihtimale karşı el ele tutuşarak onu izliyorlardı, nasıl da beti benzi atmış, üzerinde siyah bir fanila, dışarı fırlamış kaburgalarıyla, bir sandalyeyi bile hor görerek etrafa saçılmış samanların üzerinde oturuyor, ara sıra nazikçe gülümseyerek, yorgun argın, kendisine yöneltilen soruları yanıtlıyordu, bir de çelimsizliğini hissettirebilmek için kafesin parmaklıkları arasından kolunu uzatıyordu ama sonra bir bakmışsın ki kendi içine kapanmış, kimseyle ilgilenmiyor, hatta kafesin içerisindeki tek eşya olmasına karşın saatin o mühim vuruşuna bile aldırmıyordu, salt yarı kapalı gözlerle önüne bakıyor ve dudaklarını nemlendirmek için ara sıra küçücük bardağından birkaç yudum su içiyordu.
Sayfa 28 - ZeplinKitabı okudu
O dahi başka bir sebepten ötürü asla tatmin olamıyordu, belki kendisi açlıktan değil de kendisine karşı olan tatminsizlikten dolayı bu denli zayıflayıp bir deri bir kemik kalmıştı.
Sayfa 30 - ZeplinKitabı okudu
Kendisinden başkası, hatta en sadık izleyiciler bile aç kalmanın ne denli kolay olduğunu bilmiyorlardı. Dünyanın en basit işiydi bu. Bu durumu sakladığı da yoktu ama kimse ona inanmıyor, onu en iyi ihtimalle mütevazı biri olarak görüyorlar, çoğu zaman ise ya reklam düşkünü olduğunu düşünüyor ya da onun kendisine açlığı kolaylaştıran, bunu da az buçuk itiraf edecek kadar yüzsüz olan bir numaracı olduğunu düşünüyorlardı.
Sayfa 30 - ZeplinKitabı okudu