A'dan X'e Gönderileri
A'dan X'e kitaplarını, A'dan X'e sözleri ve alıntılarını, A'dan X'e yazarlarını, A'dan X'e yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kısa ömürlü, sonsuzun zıttı değildir Sonsuzun zıttı, unutulandır.
Sayfa 33 - MetisKitabı okudu
Geçmiş, mâhkumu olmadığımız tek şey. Geçmişe her istediğimizi yapabiliriz. Yapamayacağımız, neticeleri değiştirmek.
Sayfa 29 - MetisKitabı okudu
Kimi zaman, uzun bir hayatın ardından ölmeme birkaç ay kalmış gibi geliyor; kimi zaman kendimi on bir yaşında gibi hissediyorum, neredeyse her şeyi keşfetmeyi bekler vaziyette.
Sayfa 22 - MetisKitabı okudu
"Küçük şeyler korkutuyor bizi. Ölümümüze sebep olabilen şeyler cesaret veriyor."
Sayfa 75 - MetisKitabı okudu
"Hiçbir tarih dilsiz değildir. İstedikleri kadar sahiplensinler, bozsunlar, hakkında yalan söylesinler,insan tarihi çenesini kapalı tutmayı reddeder.Sağırlığa ve cehalete rağmen, geçmiş zaman, şimdiki zamanın içinde tiktaklamayı sürdürür."
Sayfa 87 - MetisKitabı okudu
“evren beyne benzer makineye değil. hayat şu anda anlatılan bir hikâyedir. ilk gerçeklik hikâyedir. tamircilik bana bunu öğretti.”
“umutla beklenti arasında büyük fark var. ilk başta süreyle ilgili olduğunu düşünmüştüm, umudun daha uzaktaki bir şeyi beklemek olduğunu. yanılmışım. beklenti bedene ait, umutsa ruha. fark bu. ikisi birbiriyle temas ediyor, birbirini tetikliyor ya da yatıştırıyor. ama her birinin hayali farklı. bir şey daha öğrendim. bir vücudun beklentisi bir umut kadar uzun sürebilir. seninkini bekleyen benim vücudumun mesela. sana iki kere müebbet verdikleri anda onların zamanına inanmayı bıraktım.”
Kısa ömürlü, sonsuzun zıttı değildir. Sonsuzun zıttı, unutulandır. Bazıları unutulanla sonsuz aslında aynı şeymiş gibi davranırlar. Ama yanılırlar.
Geçmiş, mahkûmu olmadığımız tek şey. Geçmişe her istediğimizi yapabiliriz. Yapamayacağımız, neticelerini değiştirmek.
Sayfa 29
Sana dokunmak için bir dakika bekledim. Sonra uyuyacağız. Uyku ilk evimizdir, çatısız, duvarsız, yataksız. Diğerleri sonradan gelir, uykunun verdiği ilhamla. Bu gece, doğum günümden sonraki gece, seni ilk evimize alıyorum sevgilim. O devasa kapının altından atıyorum, beni içinde bulacaksın.
Hapishanede bedenin krallığı
elinden alınır. Diğer bütün şahsi eşyalar gibi, içeri alırlarken ona da el koyarlar. Dışarı çıkarken, saat, bilezikler, cüzdan, tırnak törpüsü geri verilir ama krallık yoktur, onun diyar diyar yeniden bulunması gerekir, ağır ağır.
Uzuvlarım senin tarafından görülmeyi özlüyor, kendim tarafından değil. Zaman zaman bana bu yüzden kızıyorlar. Onlarla
olmamanın suçlusunun ben olduğumu ima ediyorlar −uğursuzca kımıldanarak− ve bu haldeyken yaptıkları her harekette beni
bağışlayamayacaklarını söylüyorlar ısrarla, asla bağışlamayacaklarını! Siz kendinizi ne sanıyorsunuz? diye soruyorum öfkeyle onlara. Biz mutluluğuz, diye cevap veriyorlar