Affedersiniz İçedönük Gönderileri
Affedersiniz İçedönük kitaplarını, Affedersiniz İçedönük sözleri ve alıntılarını, Affedersiniz İçedönük yazarlarını, Affedersiniz İçedönük yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir köprü yap kendine içinle dışın arasında
Kalbinden kopma bir köprü olsun, yumuşacık ve pürüzsüz
Ne zaman içeriden dışarıya geçmek istesen, içinin kapısını sevgiyle okşayarak çek, gözlerini kapatıp aşkla kay o yumuşacık koprüden
Çık dışarıda eğlen, öğren, başar, koş, oyna, kirlen, Ama ne zaman biterse ruhunun benzini, o zaman el salla dışarıya
Çık köprüne ve gözlerini kapa, yumuşacık, pamuk şeker gibi köprüden kolayca evine gel.
Kapa kapını içeriden.
Bütün kendinlerini çıkar içinden. Hepsini oturt koltuklara.
Tek tek rahatlasınlar, sessizlikte dinginlessinler.
Kendini, içindeki senleri dinlemenin ne güzel oldugunu hatırla.
Kalbinin tek kılavuzun oldugunu,
Evinin gücünü aldığın yer oldugunu, Bütün bunları kimseye anlatıp onları inandırman gerekmediğini hatırla.
İstediğin her an, istedigin her sahne senin.
Yorulduğun her an, sessizce kaçabileceğin yer, kimselerin bilmedigi o evin.
Köprün hep orada unutma. Kendini ne zaman dışarıda kalmış, çok yorulmus, kırılmış, gücenmiş, tükenmiş hissetsen hep bunu hatırla.
Evin hep orada.
Köprün hep orada.
Tek istediğim o anda görünmez olmak, kabuğuma çekilmek ve masadaki tek konuşmayan kişinin ben olduğumu kimsenin anlamamasıydı.
Sohbete dalamadığım ve ortama dahil olmak için artık çok geç olduğunu fark ettiğim o sonsuz anlardan birindeydim yine…
“Yaşlı bir akrabamız, oğlu Goethe Enstitüsü'ne kabul edilince arkadaşlarına bunu şöyle haber vermiş, "Bizim oğlan affedersiniz Goethe Enstitüsü'ne kabul edildi.” İşte içe dönüklükte böyle. Ayıp kelime ya da küfür gibi algılanan bir terim. “
“..lütfen sımsıkı sarılın kendi içedönüklüğünüze. Yüksek çıkmayan sesinize, iç dünyanızın zenginliğine, sevgi dolu ve kırılgan kalbinize, ardı arkası gelmeyen yaratıcı fikirlerinize ve beyninizi sürekli meşgul eden düşüncelerinize, hassas duygularınıza sarılın. Neden böyleyim diye lanet ettiğiniz, diğerleri gibi doğallıkla ve kendiliğinden rahat bir sosyal kelebek olmadığınıza kinlendiğiniz anlara da sarılın. Daha önce onlara hep sinirlendiyseniz, neden başkaları gibi olmadığınıza hayıflandıysanız haklısınız. Çünkü kabul edilmek, ait olmak, dahil olmak en temel insanı ihtiyaçlarımız. Eğer bugüne kadar içedönüklüğünüzle dargın yaşadıysanız bu konuda kendinizi suçlamanızın ve bu mizaca isyan etmeye kalkışmanın son derece insani sebepleri olduğunu bilmenizi isterim.”
****Kitabı okuyor
“Kitaplar işe yaramaya başladı. İnsanın herhangi bir özelliğe mahkûm olmadığını, isterse kendi davranış ve duyguları üzerinde hâkimiyet kurabileceğini
fark etmek, yüzüme çarpan temiz hava gibi bir özgürlük hissi verdi bana.”