Pazar sessizdi. Ama her zamanki akşam sessizliği değildi. Bu yalnız bir sessizlikti. Bu, insanların yanan şöminelerin karşısında, ait oldukları yerde, sevdikleri kişilerin yanında oturarak sıcak içecekler içmesinin sesiydi. Bu insanların birbirine ait oluşunun sesiydi.