Hem yeni bir kitap okudum , hem yeni bir kavram girdi hayatıma. Ahlakî Zekâ. İlk defa duyuyorum bu kavramı.
Kavram yeni evet ama bize ve kültürümüze o kadar çok tanıdıkmış ki. Dinimize, geleneksel yaşantımıza, sanırım en önemlisi fıtratımıza uygun hâl ve haraketlerin ortak ve naif bir tanımı olmuş 'Ahlakî Zekâ'.
Evde , okulda, hastanede, trafikte, toplu kullanım mekanlarında yani bir çok ortak yaşam alanında ahlakî zekaya sahip olan ve olmayanlar gerçek olay ve örneklerle desteklenerek sunulmuş. Birçoğunu belki de bizler de yaşamışızdır zaten. İnsana, hayvana, evrene ve dahi canlı olan her zerreye saygıyı öğretiyor kitap birazda. Aksi senin yararına bile olsa o anda yapılması elzem, en erdemli davranışı yapmak insanın zekâ değerlerinin bir göstergesi imiş.
Kitabın içinde Yunus Çengel'den '10 Altın Ahlakî Zekâ Kuralı' diye altı sayfalık bir bölüm var. Bu bölümün herkesce okunması temenni ederim. Bir kitapçıda veya kütüphanede dahi okunabilir.
Zekâyı kibarlaştırmak için tercih edilebilesi güzel bir eser.
Büyük emek ve titizlikle hazırlanan kitap, okuyucusunu yormadan, kelime oyunları olmadan , hikayeye tadında, mesajlarını güzel iletmiş.
Bu kitabı tek bir cümleyle özetle denilse: 'Sana yapılmasını istemediğin şeyleri başkasına yapmaman ahlakî zekanın seviyesini belirler. ' derdim.
'İyiyi, güzeli ve doğruyu yapmak için başka bir gün bekleyenler, o güne hiç bir zaman kavuşamazlar. Ahlakî zekâ prensiplerine uygun davranış ve uygulamalar için en uygun gün bugündür. '(alıntı)
