Ailem ve Diğer Yahudiler
Roni MarguliesSayfa Sayısına Göre Ailem ve Diğer Yahudiler Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre Ailem ve Diğer Yahudiler sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre Ailem ve Diğer Yahudiler kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Mutlu muydular? Onu bilmek daha zor. Mutsuzluk kolay girer çünkü insanın hayatına; nesnel koşullardan bağımsız davranır, nedenli ve anlamlı olmak zorunda değildir.
Sayfa 13Kitabı okudu
İçine kapanıklığı, çekingenliği bu yabancılığı hiç aşamamış olmasından kaynaklanıyordu belki de.
Sayfa 21Kitabı okudu
Göçmen olmak… :)
Dillere yatkınlığım, bilmediğim dillere bile söylediğim birkaç kelimeyi tam yerli aksanıyla söyleyebilmem, önce büyükbabamdan, sonra da birçok dilin hep birden konuşulduğu bir aile ortamında büyümüş olmamdan geliyor olsa gerek.
Sayfa 37Kitabı okudu
Ben niye ben olmuşum diye düşünmeden edemiyorum bazen!
Sayfa 41Kitabı okudu
O sorunsuzluk, sorumsuzluk, huzursuzluğun ne olduğunu bile bilmemenin verdiği o derin iç huzuru ne kadar uzak geliyor şimdi bana!
Sayfa 44Kitabı okudu
Ayaklarımın altından kaldırım taşları değil, yıllar geçerdi.
Sayfa 51Kitabı okudu
Ne gerek var, artık biliyorum ki insanlar istedikleri gibi yaşamıyor, koşullar bir iki kısıtlı seçenek sunuyor bize, seçeneklerden en az kötü görüneni seçip idare etmeye çalışıyoruz.
Sayfa 53Kitabı okudu
Bunun bir eksiklik olduğunu düşünüyorum artık; acılarımı içime gömüp dünyaya hep güleç, hep vurdumduymaz gözlerle bakmak hoşuma gitmiyor değil, ama acılarımı paylaşmamanın maliyeti kaygılandırmaya başladı beni.
Sayfa 54Kitabı okudu
Babamla dostluğum, tüm yakınlığına rağmen, yine de mesafeliydi. Nedendir bilmem, bütün duvarları indirmek, tümüyle çıplak kalmak adeti ne onda vardı, ne bende var.
Sayfa 54Kitabı okudu
Gerçek mutluluk, düşünmeden, mutluluğun farkında bile olmadan yaşanan mutluluk; sonraki yıllarda beynim buna bir daha hiç izin vermedi.
Sayfa 56Kitabı okudu
Bir yanım ciddi, bir yanım vurdumduymaz; bir yanım evcil, bir yanım derbeder; “Ben iki kişiyim, elimden gelen bu.”
Sayfa 60Kitabı okudu
Tüm bu gezilerde, içimde tam anlam veremediğim bir korku olurdu hep. Evden uzak olmak korkusu. Yıllarımı aldı bunu aşmak. Şimdi daha iyi yorumlayabiliyorum bu korkuyu: Korunmuş bir çocukluk, evhamlı bir anne insana, bilinçli veya bilinçsiz, dünyanın düşman ve korkulu bir yer olduğu hissini veriyor. Oysa, bir süre yalnız yaşadıktan sonra dünyanın ne dost ne de düşman olduğunu, kimseyi takmadığını anlıyor insan.
Sayfa 61Kitabı okudu
O kadar haklı ki...
Türk hocaların çoğu Şefik Bey gibi olduğundan, çocukların saygısını ve sevgisini kazanmaya çalışmak yerine bu saygıyı salt hoca oldukları için zaten hak ettiklerini düşündüklerinden, hiçbirini sevmez ve saymazdık. İnsanın kendinden değil de, unvanından, yaşından, üniformasından kaynaklanan bu hak iddia ve beklentisi beni o zaman da rahatsız ederdi, bugün daha da çok ediyor. Ve Türkiye’de öylesine yaygın ki.
Sayfa 62Kitabı okudu
Ve oturup ağladım.
Dedem ve babam için değil, okunmamış ve artık okunamayacak kitaplar için, yaşanmamış ve artık yaşanamayacak hayatlar için ağladım.
Sayfa 72Kitabı okudu
Ölüm, mutsuzluk, yaşama isteğini insanın elinden çekip alacak kadar büyük bir mutsuzluk. Üst üste gelen mutsuzluklar. Yaşamı yaşanır kılan küçük şeyleri, ezici bir dengesizlikle silip görünmez hale getiren mutsuzluklar. Bunları böylece düşünmedik. Ama ben haftalarca, aylarca toparlanamadım. Kendimi niye kötü hissettiğimi bilmeden, keyifsiz, tatsız günler geçirdim.
Sayfa 77Kitabı okudu