Akıl Çağı
Jean-Paul SartreEn Eski Akıl Çağı Gönderileri
En Eski Akıl Çağı kitaplarını, en eski Akıl Çağı sözleri ve alıntılarını, en eski Akıl Çağı yazarlarını, en eski Akıl Çağı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Düşünüyorum ki, insan uğruna ölümü göze alabileceği bir şey bulmadığı müddetçe insan değildir.
Her yanda tertemiz, gülümseyen, ama gözleri tükenmiş, boşalmış yüzler.
O hiçbir şeyi tam sevemez,ne yemeyi ne içmeyi ne de bir kadınla yatmayı.
Mutluluğuna..
Yüz frangı verdi. Adam duvara yaslanarak:
– Bu yaptığın, dedi; iyi bir şey senin... Ben de sana Tanrıdan çok büyük bir şey isteyeceğim. Bil bakalım ne isteyeceğim?
İkisi de düşündüler; Mathieu :
– Ne bilim, dedi.
– Eh senin mutluluğuna dua edeceğim. İşte bu kadar...
Sayfa 16Kitabı okudu
– Geçmiş günleri mi özlüyorsun?
Marcelle kuru bir sesle:
– Hayır, dedi. O günleri değil. Sadece o günlerde hayalini kurduğum hayatı özlüyorum.
Sayfa 21Kitabı okudu
İnsan sarhoş oldu mu, acıklı, dokunaklı haller alır.
Sayfa 26Kitabı okudu
– Bu sözlerinle ne kadar kendinsin, dedi.
Duygulanmaktan nasıl da korkarsın! N'olurdu sanki? O zavallı adamla başbaşa biraz dertleşebilirdin, değil mi? Ne kaybederdin?
– Ne kazanırdım?
Sayfa 26Kitabı okudu
– Bak şimdi, dedi. Burada gene senin o meşhur "gerçeği görme " teorin ortaya çıkıyor. Bu halinle insanı nasıl eğlendiriyorsun bilsen. Sen, kendi kendini aldatmaktan öylesine korkuyorsun ki, kendi kendime yalan söylememe yol açar diye, önüne dünyanın en güzel macerası serilse, başını çevirip bakmazsın.
Sayfa 27Kitabı okudu
– Kendi kendime yalan söylediğimi mi sanıyorsun?
– Hayır.. Daha doğrusu, belli olmaz ki. İnsan yanılabilir.
Sayfa 28Kitabı okudu