Aklı Bir Karış Havada kitaplarını, Aklı Bir Karış Havada sözleri ve alıntılarını, Aklı Bir Karış Havada yazarlarını, Aklı Bir Karış Havada yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“… sonbaharda sararan yapraklar, ilkbaharda tomurcuklanan çiçekler güzeldi. Sözün özü insanın elinin demediği yerlerde olan biten her şey çok güzeldi.”
Yol daha dik, daha dar daha engebeli olmaya başlıyordu ama artık durmak olanaksızdı ve üstelik ilerleme gücüm de giderek azalıyordu. Yürek yorulmuştu, zihin bir konuya dikkatini toplamakta zorluk çekiyordu
Kişisel bir önyargı hasebiyle daha önce hiç Susanna Tamaro okumamıştım. İlk kitap olarak iyi bir seçim değilmiş sanırım. Yazar da önsözünde bu kitabı üslup bakımından diğerlerinden ayırıyor. Sonrasında baş kahraman Ruben'in kendisinin eksik yanlarının bir yansıması olduğundan bahsediyor. Yer yer büyülü gerçekçiliğe göz kırpan bölümleri vardı ve hoştu. Yine de anlamlandıramadığım bir boşluk sezdim kitapta.
Bu kadar tahlilsizliğin bi araya geldiği kitap. Bazı sayfalarını okumadan geçtim desem yeridir. Bazı sayfaları gereksiz uzun ve anlamsız geldi. Çok beğenmediğim bi kitaptı.
Zarafet, evrenin akıl sır ermez yasalarıyla uyum içinde yaşayan yaratıkların özelliğidir. Oysa insan hantaldır çünkü baskın bir biçimde ben bilincine sahiptir.
İnsanın elinin değmediği yerlerde olan biten her şey çok güzeldi. Bende müthiş bir heyacan yaratıyorlardı. Ve bu öğrenilmiş bir heyecan değildi çünkü beklenmedik bir anda ortaya çıkan, karnımda bir bomba gibi patlayan ve sonra incecik bir haz gibi oradan tüm bedenime yayılan bir mutluluktu.
Bahçesinden elinde çiçekle yükselecek, bulutları ve atmosferi aşacaktı. Yükselecek, yükselecek, o uzak manevi dünyaya, dünyada birlikte olan insanların, ölümde de birlikte olacakları yere ulaşacaktı.