Kendisi benim bilinç felsefesiyle tanışmama vesile olan kitaptır. Bilinçle ilgili daha önce hiç aklıma gelmeyen soruları yıllarca kafama takmama sebep olmuş metinlerle ve onların eleştirileriyle doludur. Argümanlarını metaforlarla, diyaloglarla, öykülerle, masallarla, sezgi pompalarıyla, düşünce deneyleriyle somutlaştırma konusunda daha iyisiyle karşılaşmadığım iki analitik düşünürün ortak çıkardığı bir şaheser. Kitabın ismi ve arka kapak yazısı içinin spiritüel saçmalıklarla dolu olduğu izlenimini verse de yazarlara aşina olanlar öyle olmadığını bilecektir diye tahmin ediyorum. Dennett görmüş geçirmiş bir Darwinci ve mahşerin dört ateist atlısından biri, ve Hofstadter ise o ünlü efsanevi kitabın yazarı; mantık, matematik, bilinç ve bilimsel düşünüşün harikalar diyarı GEB.
Mesela kitaptaki öykülerden birinde beyni ilk önce ikiye bölünen, sonra dörde, sonra gitgide her bir sinir hücresinin ayrı kavanozlara konulduğu o adamın öyküsü anlatılır. Beni hala çok heyecanlandırır bu hikaye, çünkü olayın teknolojik imkansızlığından ziyade ilkesel olarak bir tutarsızlığı olup olmadığını hala bilmiyorum, bir açığını bulamıyorum. Dennett bu hikayedeki aynı mantıksal çıkarımı kendi yazdığı başka önemli bir kitabında, Darwin'in Tehlikeli Fikri'nde daha da derinleştirmiştir. İşin içine tüm olası kitapların bulunduğu Borges'in sonsuz kütüphanesi, Dawkins'in içinde bütün olası canlıların bulunduğu genetik uzayı vs. girer ve matematiğin soyut platoncu uzayında matematiğin ne olduğu tartışılır. Beyin gıdıklayıcı....
