Alice ile vedalaşmamız 17 gün sürdü çünkü bu sırada ben taşınma stresiyle ve işlerle baş etmeye çalışıyordum. Neyse ki taşındım ve kitaplarıma geri dönebildim. Sizleri ve kitaplarımı çok özledim.
Herkesin bildiği kitapları bilmediğimde kendimi eksik hissediyorum. Alice Harikalar Diyarında da bunlardan biriydi. Alice’in gördüğü rüyanın içindeki her detay tam da bir çocuğun görebileceği ve anlatabileceği derecedeydi. Bazı yerlerin sonunun gelmemesi ve ‘saçma’ buluyor olmam o kadar bir çocuğa ait bir hikaye gibi hissettirdi ki bu durum çok hoşuma gitti.
Büyüdükçe hayallerimizi unutmuş olmamıza, gerçek dünyanın içinde sıkışıp kalan çocuk kalplerimize ise bir nebze üzüldüm. Ben çocuk kitapları okuyarak bir nebze bu unutmuşluk halini atmaya çalışıyorum üstümden, sizlere de tavsiye ederim.
