Şu bilinen bir gerçek ki bir insan istediği kadar güçlü ve yakışıklı olsun toprağı bırakıldığı an bizi bozulur ve gücü biter. Ortaya insanı ürküten bir iskelet kalır...
Bu insanlar yeryüzünün birçok yerlerinde kendilerince mutlu olmuşlardı...
Ama şimdi mutluluklarıyla birlikte beyaz bir kefene bir dürüm gibi sarılıp ertesi gün toprağa emanet edilecekler...
Bir arkadaşın hediye ettiği kitaptı ve gerçekten bir kitabı okurken ilk kez hangi cümlenin altını çizmekte karasız kaldım.. öylesine güzel öylesine herkesin anlayacağı dilden :)
Öyle bir dünyada yaşıyoruz ki mutlu olan da olmayan da bir şekilde bu dünyaya veda ediyor.. En zengini ile en fakirinin kullandığı kefen aynı cins ve kullanılan metraj aynı...