En Beğenilen Alman Edebiyatından Esintiler Gönderileri
En Beğenilen Alman Edebiyatından Esintiler kitaplarını, en beğenilen Alman Edebiyatından Esintiler sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Alman Edebiyatından Esintiler yazarlarını, en beğenilen Alman Edebiyatından Esintiler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sen bu kalpsiz dünyanın kalbisin.
Sayfa 74 - Erich Fried, Sen
Bugün Gidiyorum
Bugün gidiyorum. Tekrar geldiğimde,
başka türküler söyleyeceğiz.
Umutların böyle yeşerdiği yerde,
Bayram tadındadır ayrılık bile.
…
Sayfa 11 - Goethe
Belki
büyük laflarım
korumayacak ölüme karşı beni
küçük laflarım da korumayacak
ölüme karşı beni
aslında hiçbir söz ve susmak da dahil
büyük ya da küçük sözlerin hiçbiri
korumayacak ölüme karşı beni
ancak belki
bu sözlerden
birkaçı
ve belki
özellikle küçükleri
ya da susmalarım
söz aralarında
koruyacak ölüme karşı birkaçı
öldüğümde beni.
Sayfa 72 - Erich Fried
Şairin işi
Denir ki,
şair sözcükleri bir araya getirendir.
Doğru değil bu.
Aslında şair
şansı varsa
yarım yamalak da olsa
sözcükleri birbirine bağlar
şansı yoksa eğer
şairi parçalar sözcükler.
Sayfa 73 - Erich Fried
“Benim edindiğim deneyim şu ki, şiir, üstüne söylenebilecek her şeyden daha doğrusunu kendisi söyler.” -Hans Magnus Enzenberger, Yayıncıya Bir Mektup'tan (1980)
Sayfa 86
Karanlığı Anlatabilmek
Orfeus gibi çalıyorum
yaşamın tellerinde ölümü
dünyanın güzelliğine
ve gökyüzünü yöneten gözlerine
karanlığı anlatabilirim sadece.
Sayfa 79 - Ingeborg Bachmann
Sürgünde
Sulama o küçük fidanı da.
Var mı bir ağaç daha dikmenin anlamı?
Bir basamak boyu bile büyümeden o,
çekip gideceksin sen buralardan.
Sayfa 47 - Bertholt Brecht
Hayatım bir sesiz deniz...
Kıyı evlerinde acıların oturduğu
sessiz bir deniz gibi hayat;
avluların dışına cesaret edemeyen.
Ara sıra bir yaklaşma bir kaçış titreşir yine de;
kırılmış arzular süzülür havada
gümüş renkli martılar gibi.
Ve sonra durur her şey...
Ne istiyor, biliyor musun hayat,
anladın mı şimdi sen de?
Sabahın ilk dalgası gibi
salınarak, bir midye hafifliğinde
vurmak istiyor, ruhunun sahiline.
Sayfa 31 - Rainer Maria Rilke