Bir tarih felsefesiyle varoluştan soyutlanan düşünce, varoluşu değil kendini sorgular; gerçek süreç haline gelen ve düşünülemeyecek olan gerçekler düşünürü kendi aldanışı ile yalnız bırakarak kaybolur. Bu nedenle Hegel Kant'tan daha başarılı değildir.