Yakutlarda olduğu gibi Orta Asya'da da yalnız Şamanlar değil, demirciler de Davud'u saygıyla anar, onu sanatlarının koruyucusu olarak görür ve "Hazreti Davud Aleyhüsselam" diyerek işe başlarlardı.
Şaman, insanları doğa ile barışık halde yaşamağa çağıran, canlı ve ruhu olan doğayı tahrip etmeyi önleyen, zarar-dideleri iyileştiren, ruhların ağzı ile konuşan, ritüelleri yöneten kişidir; kimseye benzemez, kimse de ona benzemez.