Sayfa Sayısına Göre Anayurt - Unutulmuş Diyarlar Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre Anayurt - Unutulmuş Diyarlar sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre Anayurt - Unutulmuş Diyarlar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Benim gibi başka kaç kişi var, merak ediyorum,” diye fısıldadı Drizzt, son bir kez bakarak.
“Feci bir kadere mahkum edilmiş ruhlar, tıpkı Zaknafein gibi, zavallı Zaknafein. Bunu onun için yapıyorum, Guenhwyvar; o gidemediği için ben gidiyorum. Onun yaşamı bana ders oldu; Saygıdeğer Malice’in uğursuz vaatleriyle belirlenmiş, ağır bir bedelle yazılmış kara bir kitap.
“Elveda, Zak!” diye haykırdı, sesi son bir meydan okumayla yükselirken. “Babam. Tıpkı benim gibi, sen de inan ki, bundan sonraki yaşamda yeniden buluştuğumuzda, bu, kesinlikle, ırkımızın katlanmaya mahkum edildiği cehennem ateşinde olmayacak!”
Drizzt kediyi yeniden dehlize, vahşi Karanlıkaltı’nın girişine yöneltti. Kedinin rahat hareketlerini görünce, Drizzt, kendisine benzer bir ruh taşıyan bir arkadaş bulmuş olduğu için ne kadar talihli olduğunu bir kez daha fark etti. Menzoberranzan’ın, muhafızların beklediği sınırlarının ötesinde yolculuk ne kendisi, ne de Guenhwyvar için kolay olmayacaktı. Drow kötülüklerinin ortasında olduklarından daha korumasız ve yalnız -ancak, Drizzt’in tahminine göre, daha mutlu- olacaklardı.
Drizzt, Guenhwyvar’ın ardından dehlize girdi ve Menzoberranzan’ı ardında bıraktı.
"Nasıl bir yer burası," diye sordu kediye sessizce, "yurt dediğim bu yer? Özellikleriyle, derilerinin rengiyle, bunlar benim halkım ama onlarla bir bağım yok. Kayıplar ve her zaman öyle kalacaklar.