Ömer Seyfettin'in okuduğum ilk öyküsüydü, anneme okumuştum tatlı tatlı sonunu bilmeden.
Bu öykü Mıstığın ve kan kardeşi olduğu arkadaşının öyküsü. Küçücük yüreğinde büyük fedakarlıklar taşıyan Mıstığın...
Ömer Sayfettin kolay dilde yazmış ,hemen anlaşıla bilir dilde ve kısa olmasına rağmen insana çok dokunan bir eser ,okumayan varsa dinlesin,ben dinledim ve çok güzelde seslendirilmişdi) Kardeş bile kardeş yapmaz dediğiniz ve çocukluk denilen şeyin ne kadar çılgın ola bileceğini anlıyoruz bu eserde))Mıstık her zaman kalbimizde♥
Erken kalktığım açık, bulutsuz sabahlar, herkes gibi bana da, çocukluğumu hatırlatır. Gönlümde çok eski ve mor bir gündoğumu ülkesi gibi kalan doğduğum yeri gözümün önüne getirmek isterim.