uzun bir günün akşamında yaralı bir yüreğin
ve şüpheci bir aklın yıldızların uzun vadeli belirleyiciliği gibi
bazı paranoyak senaryolara kaçmasından daha uygun ne
vardır?
kollarını kavuşturuyorsun
sonuna dek kara gömülüyorum
burada
barok bir inci ile birlikte
şiirimde uyuyorsun
sen derebeyli gözlerinde
çağdaş bakış taşıyan
işte uyandın ve bozuldu büyü
kar
kiraz çiçeklerine
düşen
kar gözkapaklarına
düşüyor
bir zamanki sevgili
kış arkadaşı...
bekliyordum ben de bir fırtına bekler gibi ya da yavaşça dönüşmesi gibi bir kömürün elmasa
bekliyordum ben de öyle çiseltiler gibi dinmesini bir şeylerin
dinmesini kendimin, dinmesini yağmurun
Kim ne anlar, ise hayat denen maniden bir şey
Atlar maniayı; demir âteş ile yumuşar
Başımızdan ne geçti ise size prova eyledik
Gören gözler provasız hatırlar
Sayfa 175 - Yapı Kredi Yayınları - COMMEDIA DELL’ARTEKitabı okudu