En Beğenilen Anlaşma Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Anlaşma sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Anlaşma kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir oyuncak bulmuş çocuk gibi, kendisine ait olmayan bu oyuncağı sahiplenmişti ve geri vermeyi canı hiç istemiyordu.
“Annemin ajanları olduğu için, evlenince tabii ki benimle yaşamak zorunda kalacaksın. Fakat bu senin için çok zor olmaz.
Evim çok büyük ve bir sürü odası var. Sana yalnız yatacağın bir oda ayarlarız. Bunun dışında sanırım evde fazla görüşmeyiz.
Genelde eve geç gelirim. Annem şu anda Akçay’da yaşıyor. Çok ender olarak yanıma gelir. Senede bir bile olmaz bazen. Oranın havası sağlığına iyi geliyor. Ailemin geri kalanı da orada olduğu için genelde ben Akçay’a giderim. Fakat sık olmasa da bana geldiği zaman bir iki geceliğine birlikte olmamız gerekebilir...”
mutlu son
Ve şu bir gerçekti ki, gerçek aşk için sınırlı anlaşmaların hiçbir önemi yoktu.
Sayfa 447Kitabı okudu
Yavuz kaşlarını kaldırdı. Bu kız garip birisiydi.
Numaradan evlenmelerine rağmen, kaynanasının kendisini beğenmesini önemsiyordu. Tıpkı âşık bir kadın gibi çekinikti.
Kocası olacak adamın annesini önemseyen, kocasını seven bir kadın gibi davranıyordu.
“Onu tanıdığın her gün, her saat şaşırmaya hazır ol! O senin hayat neşen olduğunda, karanlığını delen bir ışık gibi parladığında, asık suratını sürekli güldürdüğünde, başka kadınların ne kadar yetersiz olduğunu hissettirdiğinde… şaşırmaya hazır ol! O çok özel birisi!”
"Ve... yani gerçekten evleneceksiniz, öyle mi?"
“Kıvıracak bir yalan bulamaz mısın?”
“Nasıl yapayım? Lüks bir araba, çok yakışıklı bir adam?.. Bozuk buzdolabımız için iki gündür beklediğimiz servis olmadığınız çok belli!”
"Neymiş?"
"BENİMLE HEMEN EVLENECEKSİN.."dedi genç adam hiç sıkılmadan.
“Şu anda seni öpmek istiyorum. İtirazlarını dindirinceye kadar, her dediğimi yapıncaya kadar seni öpüp susturmak istiyorum. O kırmızı dudaklarındaki inadı kırmak istiyorum...”
“Kızım... Sana garip gelmezse eğer?” Durakladı. Kendisini merakla süzen gelininin güzel yüzünü süzdü. Elini uzatıp düz, gür saçlarını yüzünden kıyıya çekti. “Eğer sen de uygun görürsen?..
Bana ‘Anne!’ diyebilirsin. İnan bana çok hoşuma gider!” Merve donup kaldı. Bu alımlı kadının sözlerinde ciddi olduğu belliydi. Dudakları sevinçle kıvrıldı. Güzel yeşil gözleri doldu. “Gerçekten mi?” diye sordu yavaşça.
Girişte ayaküstü konuşurlarken, Ayla Hanım oğlunun kolunu
çekiştirdi. “Hadi gidelim, ortada durmayalım…” dedi. “Bir sürü
gelen giden oluyor. Milleti engellemeyelim.” Gözü kapıdaydı.
Yüzünü hafif bir gülümseme sardı. “Ah!.. Canım benim! Şu
gelinin güzelliğine bak! Ne kadar da güzel!” diye kendi kendisine
mırıldandı.
Kapıdan giren genç gelin sırtındaki kabanı çıkarmış,
yanındaki kıza veriyordu. Acelesi olduğu belliydi. Geç kalmış
veya kalmak üzere gibiydi.
Yavuz öylesine, ilgisizce başını çevirdi.
Annesinin bahsettiği gelini daha ilk anda gördü.
Görülmeyecek bir kadın değildi ki… Gerçekten çok güzeldi. Adeta masallardan fırlamış bir prenses gibiydi.
Gelinlik yerine
beyaz, çok zarif bir elbise giymişti. Ten rengi çoraplar ile biçimli
bacakları göz alıcı duruyordu. Giymiş olduğu topuklu beyaz
ayakkabılarla daha da uzun görünüyordu. Geç kaldığı için
telaşlandığı belliydi. Yanakları al al olmuştu.
Çekici gelinin yeşil gözleri salonun içinde gezindi hızla.
Sonra Yavuz’un gözlerini buldu uzaktan… Ve birden heyecanlı
bir gülüş attı ona. Neşe dolu, muzip bir gülüştü! Geç kalma
ihtimalinin olduğu düğüne zorla da olsa yetişmiş olan bir gelinin
zafer dolu bakışları vardı.
Yavuz nefesini tuttuğunu fark etmemişti. O tanıdık gözlerde
kayboldu bir an için.
“Anne…” dedi yavaşça. “O kız Merve!..” Gözlerini ondan
alamıyordu. Her yanı sürprizlerle dolu olan bu kıza
inanamıyordu. “Gelinin…” diye ekledi usulca.
Sevgi... insana güç veriyordu.