Kitap genel olarak annelerin çocukları olduktan sonraki pişmanlıklarını ele alıyor. Anneler, çocuklarını sevmelerine rağmen annelik görevleri ve sorumluluklarıyla başa çıkmakta zorlanan kadınların hikayelerini anlatıyor.
Kimisi hamile, kimisi torun sahibi olan kadınların annelikle ilgili düşüncelerine odaklanılmış. Ancak ben kitapta bazı beğenmediğim veya eksik gördüğüm noktaları fark ettim. Bu geniş bir konuyu sadece belirli bir bölgedeki Yahudi kadınlarla sınırlı ele almanın yanlış olduğunu düşünüyorum. Üstelik yazarın sosyolog olması durumu daha karmaşık hale getiriyor. Kitap, İsrail'de yaşayan Yahudi kadınları üzerinden yapılmış bir araştırmaya dayanıyor, ancak sadece 23 kadınla sınırlı bir örneklemle çalışılmış.
Yazarın katılımcılara kendi görüşlerini belirtmesi ise objektifliği sorgulanabilir kılıyor. Sonuç olarak, kitabı daha çok bir sosyoloji çalışması olarak değil, Yahudi kadınların annelikle ilgili pişmanlıkları üzerine yazılmış bir deneyim hikayesi olarak gördüm.
