Antikanser Gönderileri
Antikanser kitaplarını, Antikanser sözleri ve alıntılarını, Antikanser yazarlarını, Antikanser yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Hasta bir gezegende Sağlıklı yaşayamayız!”
Sayfa 113Kitabı okudu
Yirmi üç çocuğa günlerce sıradan yiyecekler verildikten sonra ilk test yapıldı. idrariarında tarım ilaçlarının varlığı görülüyordu. Aynı çocuklar daha sonra sadece organik yiyecekler tüketti. Birkaç gün içinde, tarım ilaçlarının tüm izleri idrarlarından uçup gitmişti. Sıradan diyete döndüklerinde ise, idrarlarında ilk başta görülen tarım ilacı izleri, hızla aynı düzeyde yeniden belirdi.
Hormonlar kanserin gelişmesinde nasıl etkili olurlar? Hücrelerin yüzeyindeki belirli reseptörlere bağlanarak, anahtarın kilidi açması gibi bir etki yaratırlar. Söz konusu hücreler eğer kanserliyse? hormon da yıkıcı biçimde büyümelerine izin veren zincirleme reaksiyonları başlatır.
Çevredeki pek çok kirletici "hormon bozucu"dur. Yani yapıları insandaki belli hormonların yapısını taklit eder; böylece kilitlerin içine girip onları anormal biçimde harekete geçirebilir. Aralarından birçoğu östrojenleri taklit eder.
Omega-3 ve omega-6 yağ asitleri, insan
vücudu tara findan üretilemediği için "elzem" diye nitelendirilir. Sonuç olarak, bedenimizdeki omega-3 ve omega-6'miktarı, doğrudan doğruya yediğimiz yiyecekİerin içerdiklerine dayanır.
Kısacası, şeker dokuları besler ve daha hızlı büyümelerini sağlar.
Ciddi bir hastalık korkunç derecede yalnız geçen bir yolculuk olabilir.
Tümör bir kez yerleştiğinde, bu doğal savunuların hiçbiri kemoterapinin ya da radyoterapinin yerini tutamaz. Ancak bedenin kansere karşı direnişini tam olarak harekete geçirmek için, geleneksel tedavilerin yanı sıra onlardan da yararlanılabilir.
Örneğin birkaç bölünmeden sonra ölme zorunluluğundan kurtulurlar. "Ölümsüz"leşirler. Çevrelerindeki -yer sıkışıklığından paniğe kapılarak- çoğalmayı kesmelerini söyleyen dokulardan gelen işaretleri görmezden gelirler. Daha da kötüsü, salgıladıkları özel maddelerle bu dokuları zehirlerler.
...Bazı durumlarda ise, sevdiklerimize şöyle demek geliyor içimizden: "Lütfen 'bir şeyler' yapmaya çalışma. Orada dur, yeter!"
Bir d e insanın beynini kurcalayan şu ölüm meselesi vardı. Kanser teşhisine karşı ilk tepki çoğu kez inanmamaktır. Kendi ölümümüzü tahayyül etmeye çalıştığımızda aklımız isyan eder. Sanki ölüm yalnızca başkalarının başına gelebilirmiş gibi. . .
Biz sadece doğanın ders kitaplarımızı hiç okumamış olmasına şükretmeliyiz.
Ölümlü olduğumuzu fark edinceye kadar, yaşam bize sınırsız görünür ve öyle kalmasını isteriz. Mutluluk arayışına girmek için hep zamanımız olacağını sanırız. Önce diplomamı almalıyım, borçlarımı kapatmalıyım, çocuklarımı büyütmeli, emekli olmalıyım... Mutluluğu daha sonra düşünürüm. İşin özünü aramayı yarına ertelediğimizde, daha tadına bile bakmadan hayatın parmaklarımızın arasından kayıp gittiğini görebiliriz.
Genetik kader diye birşey yok. Hepimiz kendimizi korumayı öğrenebiliriz.
Hepimizin içinde âtıl kanser hücreleri var ve her birimiz tümörlerin oluşumuyla savaşabilecek bir bedene sahibiz. Doğal savunma mekanizmalarımızı kullanmak hepimize düşen bir iş.