O sevda –ki bir insanın yalnız gönlüne değil, aklına, fikrine, iradesine kısacası bütün heveslerine, manevi kuvvetlerine hâkimdir– daima şüphe ve kuruntular içinde bulunmaktan zevk duyduğu için kulakları ve gözleri her duyduğu, her gördüğü şeyi onun karakterine göre duyup görmeye, akıl her hükmünü onun arzusuna göre vermeye mecburdur.
Sayfa 140 - DÖRDÜNCÜ KISIM - Halk Kitabevi - Yılmaz Basım - 2. Basım:2017, İstanbulKitabı okudu