Sevda ki,bir insanın yalnız gönlüne değil akıl ve fikrine iradesine velhasıl bütün heveslerine manevi kuvvetlerine hakimdir. daima şüpheler ve kuruntular içinde bulunmakta memnun oldugundan kulak ve gözleri her işittiği Her gördüğü şeyi onun mizacına göre işitip görmeye,akıl kuvveti her hükmünü onun arzusuna göre vermeye mecburdur.