"Sevda -ki bir insanın yalnız gönlüne değil, akıl ve fikrine, bütün iradesine, kısacası bütün duyularına, manevi kuvvetlerine hakimdir- daima şüpheler ve vesveseler içinde bulunmaktan hoşlandığından, kulak ve göz her işittiği, her gördüğü şeyi onun karakterine göre işitip görmeye, akıl kuvveti her hükmünü onun arzusuna göre vermeye mecburdur."