Akıl ve tabiat (düzeni ve yasalarıyla) tek bir hakikatın iki tezahürüdürler. İnsan düşüncesinin bunlarla ilgili hükümlerde hata etmeleri, tamamen varlıklara ve olaylara hükmeden külli zarûreti kavrayamamalarından ileri gelmektedir. Tabiatta tesadüf ve ihtimallere yer yoktur. Aksine tabiatla içiçe olan onu düzenleyen ve geleceğini belirleyen Evrensel Akıl, genel ve kapsamlı bir yasanın ta kendisidir.