Selam :) Açıkçası daha okumadan seveceğimi biliyordum, hakkında ne söylesem emin değilim. İlk olarak kitabın ortalarına doğru gerçekten çok sıradandı hatta o kadar ki hiç bir şey olmayacak mı diye düşündüm. İki 15 yaşındaki erkeğin sıradan hayatıydı işte, okula gitmek konuşmak falan. Fakat bir yerden sonra beni etkisi altına aldı. Özellikle o sonu beklemiyordum sanırım. Son bölümde gözyaşlarımı tutamazken, bir çok yerde gülümseme vardı yüzümde. Kitaptaki en hoşuma giden şey ailelerdi, Ari'nin Dante'nin ailesi.Umarım bir yerlerde gerçekten öyle aileler vardır.
Açıkçası birde orijinal dilinde okumayı planlıyorum, beni daha çok etkileyeceğine dair bir his var içimde. LGBT temalı kitaplar okumayı seviyorum genel olarak, farklı bakmama, bir şeyleri anlamama yardımcı oluyorlar. Kitapta herşey o kadar doğal işlenmişti ki sanki orada yaşananlara gizli bir şahittim. Yazarın anlatım tarzını çok sevdim bu yüzden. Açıkçası ben okumanız gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Aristo, babasına sarılmak isteyen, annesinin onu anlamasını bekleyen, abisini merak eden yalnızlığı insanlardan çok seven bir genç. Dante ise yaşıtlarından biraz farklı şiir okumayı falan seviyor, o da yalnız kalmayı tercih edenlerden. İkisi tanıştıklarında arkadaş olmaları çok sürmüyor tabiki.Bu kitap aslında iki gencin sevgiyi, arkadaşlığı ve kendini keşfetme hikayesi.
