Armand V.
Dag SolstadSözler ve Alıntılar
kendi sesinin sahibi değilmiş gibi aşırı yüksek sesle konuşuyordu
Sayfa 122Kitabı okudu
Heyecanlı bir yaşam sürmüyor ve bunun tadını çıkarıyorlardı.
Sayfa 38Kitabı okudu
Altmışımı geçeli çok oldu ve ileriye, geleceğe değil ama sona bakma zamanım yaklaştı. Artık dünyayı değiştiremem ama bitirebilirim. Artık şimdiye dek yaptığım gibi romanlar yazabilecek durumda olduğumu sanmıyorum. Romandan asıl roman, "yukarıdaki metin" ya da "dışarıdaki metin" diye söz ettiğim ortaya çıkıyor. Peki romanın Plan olarak tanımladığı ne durumda? O artık yok. Plan'a gönderme yapamam artık. Niye yapamam bunu? Çünkü yazdıklarımda gelecekten yoksunum. En karanlık romanlarım bile gelecekten yoksun değildi. Belki umuttan yoksunları ama gelecekten değil. Şimdi gelecekten yoksunlar; o zaman geçti, benim zamanım geçti artık.
Sayfa 32 - artık metnin içinde okuyucuyla konuşan/dertleşen bir Dag görüyoruz. hep yapılan o tartışmaya baktığım zaman Dag romanları dünyayı değiştirmek için yazmış, diyebilirim artık. bu çok açık.Kitabı okudu
Adı başka dile çevrilemeyen bir kadını seven erkek ona çok sıkı bağlanabilir.
Soyumuz gerçeklerden kopmuştu. Gerçekle yüzleşmek olanaksızdı. Çok uzağa düşmüştü. Geri dönüş yoktu.
Kendi engellenemez yazgısından çok insan soyunun geleceğinden korkuyordu.
İnsan yaşamının sıradan evreleri yaşandıktan sonra geriye ne kalır?