Yalan söylemenin birinci kuralı mümkün olduğunca sık gerçekleri söylemekte yatıyordu. İnsan küçük veya büyük, bir noktadan sonra her şey hakkında yalana başvurmaya başlarsa yalanlarının önünü alamaz ve kendini kesin ele verirdi.
“Ne acayip, değil mi? Sevdiklerimiz öldükten sonra sadece iyi taraflarını hatırlamamız gerekiyormuş gibi keyifli anları geliyor aklımıza. Halbuki kimse dört dörtlük değildir.”
- " zor olmuyormu? Yani bunca
yalan söylemek."
- " Zor değil, hayır. Yalan
söylemek kolay ama insanı
yalnız hissettiriyor."
- "Nasıl yani? "
- " herkes her konuda yalan
söyleyince geriye ne kalıyor
ki?"
- " hiçbir şey "
- " kesinlikle "