Ashab-ı Kehf Hikayesi sözleri ve alıntılarını, Ashab-ı Kehf Hikayesi kitap alıntılarını, Ashab-ı Kehf Hikayesi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Yaptığın iyilik için amelini beğenmek övünmek ve kibre kapılmanın ne kadar tehlikeli olduğunu unutmamalısın işlenen amelin takdiri ancak ve ancak ilahidir.”
Allah, Ashâb-ı Kehf'i büyük bir mucizeye mazhar kılar. Onları 309 yıl uyuttuktan sonra uyandırır. Ashâb-ı Kehf, uyandıklarında birkaç saat veya birkaç gün uyuduklarını zannederler.
Bu mucize, imanın temel esaslarından olan ba'su ba'de'l-mevtin (dirilişin) bir temsilidir. İnsanlar da bir gün tıpkı Ashâb-ı Kehf gibi ölüm uykusundan uyanacaklardır ve uyandıkları zamanki düşünceleri Ashâb-ı Kehf'inkinden farklı olmayacaktır: "Kıyameti gördükleri gün onlar, sanki dünyada ancak bir akşam, yahut bir kuşluk vakti kadar kalmış gibidirler." (Nazi'ât Suresi, 46)
Dakyanus koyunları güderken bir levha bulur ve levhayı okuttuğunda kendisinin küfür üzere ahirete intikal edeceğini ve Tanrı'ya asi olacağını öğrenir. Bu durum karşısında titrer ve "otuz yıl kadar ibadet edip Allah'ın birliğine iman ederim niçin cehennemlik olacağım", diye söylenerek ümitsizliğe düşer. Fakat hemen ardından levhanın bulunduğu yerde sayısız bir hazine olduğunu ve hazinenin kendi nasibi olduğunu öğrenince neşelenir ve kalbine ferahlık gelir. Böylece yoldan çıkmaya başlar. Çünkü kâfir olacağına üzülmüş, fakat dünyevi zenginliğe erişeceğini öğrenmekle sevinmiştir. Bu sevinç Dakyanus'un yöneleceği istikameti göstermektedir. Gerçekten dindar olsa idi, dünyevi zenginlikten sevinç duymaması, bunun kendisine haber verilen korkunç akıbeti unutturmaması gerekirdi.