"Kırmızı sardunyalarla süslü balkondan bakan bir çocuk kadar masumdum halbuki.
Hayatın neşeli yüzünü seyrederken ben,
boşluğa savurduğun gülüşlerin, serseri bir kurşun gibi buldu kalbimi.
Sonra, kalbimde açtığın kurşun yarasından habersiz, gidiverdin.
Hayat şimdi pek kederli.
Ah, dudakların hala gülüşler için tetikte mi?
Dönmezsen eğer,
ihbar edeceğim seni
ve taşıdığın ruhsatsız gülüşleri."
