"Sevda yaşamı bir çiçek bahçesidir ki, buradan yalnızca bakışarak geçenler de vardır, onlar biraz ileride bir şey koparabilmek umuduyla geçerler, geçerler; sonunda artık koparılacak bir şey kalmaz, geri dönmek de olanaksızdır; bunların mezartaşına 'Yaşamadılar!' diye yazılabilir. Bunlar öyle bir sınıftır ki, beceriksizlerden, utangaçlardan, korkaklardan oluşur."