Aşk-ı Memnu
Halid Ziya UşaklıgilEn Eski Aşk-ı Memnu Gönderileri
En Eski Aşk-ı Memnu kitaplarını, en eski Aşk-ı Memnu sözleri ve alıntılarını, en eski Aşk-ı Memnu yazarlarını, en eski Aşk-ı Memnu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu aşk, yaşamının bütün o eski aşklarından hiçbirine benzemeyecekti. Her zaman aşklarından yengiyle çıkarken bu aşkında yenilebileceğini duyumsadı.
Sayfa 204Kitabı okudu
Sizin yanınızda o kadar mutlu oluyorum ki, fakat böyle, yanınızda yalnız ben, anlıyor musunuz, yalnız ben varken... Sizinle bir arada nasıl mutlu olurduk!
Sayfa 201Kitabı okudu
Bilseniz bize bu kıyıların pencerelerinden atılmış ne gizler, ne kırık hayaller, ne solgun çiçekler, ne yıpranmış emeller, ne ölmüş umutlar var! Bilseniz bu umarsız hüzünlü ölüleri, biz ne ruhu okşayan yas neşideleriyle sallayarak, ne narin ve yumuşak köpüklerden kefenlere sararak, birer nazlı cenaze gibi yavaş yavaş, gösterişli sarayların üzüntülerinden damlayan ağıt damlaları altında, yuvarlaya yuvarlaya götürürüz. Bilseniz bize katılarak akıp giden ne kadar acı gözyaşları vardır. Sizin de bize bırakacak ölmüş düşleriniz arkasından dökülecek birkaç damla yas yaşınız mı var? Siz ki, o kadar şen, o kadar neşeli, ağlamaktan o kadar uzaktınız. Demek hepsi bitti, hepsi, hepsi...
Sayfa 311Kitabı okudu
''Hiç!..''. derdi; ve bu hiç, bu anlaşılmamış, anlaşılamayacak ruhun umutsuzluklarını, kendisince bile çözülemeyen, iç yüzü bilinmeyen o korkunç bir bilmeceyi her dilden daha açık ve dokunaklı bir anlatımla özetlemiş olurdu. Bu sonsuza kadar bilinmez kalacak ruhun o karanlık dertleri öyle kederli ve ezici bir hiçten ibaretti ki, bu sözcük onun zehirlerle ölüyor sanılan gülümsemesinin içinde gizli bir derdin çığlığıyla inleyen bu hiç, her şeyi söylemiş, her şeyi açıklamış oluyordu.
Seninle sevgimizin içine girer, çevremizdekileri önemsemeden, hiçbir şeye önem vermeden, onun içine girer, onun içinde yalnız birbirimizle ilgilenir, saklanırdık. İşte böyle aydınlık bir orman, başımızın üstünde bizi ışıklarıyla okşayan bir ay, yeşil bir yuva, bir mutluluk yuvası ki, hep yinelenen yıldızlı rüyalarda bizi uyutsun...
Sayfa 377Kitabı okudu
-Artık kaçalım! diyordu ve gözlerini kapayarak, kalbi bir duayla o korkuya yanıt veriyordu:
-Birlikte, hep birlikte, yaşarken ve ölürken...
Sayfa 430Kitabı okudu
Söylenmemiş söz ağırlaşır...
Yaşamında yalnız bir şey eksikti, yaşamda da her şey o demekti: SEVMEK.