Sen(şeytan) insanları dünyaya kurban ettirirsin. Ne sen ne de dünyaya kurban olup, çocuklarını dünya için kurban edenler, İbrahim'in oğlunu Allah'a kurban etmesini anlayamayacak. Hem de hiçbir zaman.
Nefse hiç de güven olmuyordu. "Sustu, kabul etti, eğildi, eğitime girdi" dendiği bir noktada tekrar ayak seslerini, dünya direnişlerini yükseltebiliyordu.
Mazi, vefalı bir dost gibiydi, kendine çekerdi insanı. İstikbal, ötelere baktırırdı. Maziye kaçmak insanı dinlendirirken, istikbal dalgalı bir denizde yüzmek gibi yorar, hırpalardı. Mazi hatıralara, istikbal hayallere taşırdı insanı.