Antonio José Bolívar Proaño, okur ama yazamazdı.
Yavaş yavaş, heceleri sabırla birleştirerek, tatlarını damağında hissediyormuşçasına keyifle fısıldayarak okur, sözcüklerin tamamına hakim olunca yüksek sesle tekrarlardı. Sonra cümlelerin tamamını da aynı şekilde tekrarlar, sayfalara yedirilmiş duygu ve fikirleri bu sayede özümserdi.
Büyüteç yardımıyla okurdu ve en sevdiği ikinci eşyası büyüteciydi. Birinci sıradaysa takma dişleri vardı.
Sayfa 32