Aşkın Normal Kaosu
Ulrich Beckundefined Aşkın Normal Kaosu Sözleri ve Alıntıları
undefined Aşkın Normal Kaosu sözleri ve alıntılarını, undefined Aşkın Normal Kaosu kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanlar ürkütücü mesajı,"all men are equal",5 bütün sonuçlarıyla birlikte sadece sezmek için bile iki bin yıla ihtiyaç duydular.Genel tarih içinde bir saniye bile olmayan bir süre içinde,yani iki on yıl içinde,henüz sonu
kestirilemez bir felaket belirmeye başladı: "and women
are equal too"!
Sayfa 32Kitabı okudu
“Love, marriage, baby carriage”: Aşık olursun, evlenirsin ve ardından çocuk yaparsın... Ellili yıllarda dünya bu kadar basit görünüyordu. Ama o günden bu güne çok şey değişti. Birbirini seven iki insanın, sırf bu yüzden evlenmeleri artık o kadar normal bir şey değil. Evlenmeye karar verenlerin de çocuk yapmaları o kadar normal değil artık.
Acaba “çocuk düşmanı bir toplum”da mı yaşıyoruz? En azından şurası kesin: Ileri düzey endüstriyel toplumlarda dogum oranları altmışlı yıllardan bu yana belirgin bir şekilde düşüyor. Uluslararası karşılaştırmalar yapıldığında Almanya bu konuda uzun zaman liderliği elden bırakmadı. Ama son yıllarda bu durum da degişti: Italya’ da, 0 klasik “Bambini” toplumunda bile artık Almanya’ dan daha az çocuk dünyaya geliyor.
Çocuk sevgisi... 19. yüzyılda bu konuda şarkılar söylendi, kafiyeler düzüldü, sık sık da kadının “özüyle” ilişkilendirildi, belli bir temele oturtuldu ve etrafına da romantik bir mitos örüldü. 20. yüzyılın sonlarına doğru ise esasen ebeveyn dergileri ve çocuk yetiştirme kılavuzlarının ana konusu oldu, pedagojik yönergeler ve davranış kalıpları içinde bir sütun, ebeveynlere çok yönlü programlar yapma sorumluluğunu yükleyen anahtar bir kelime oldu; hepsinin tek bir amacı vardı: Yeni kuşakların en uygun koşullarda yetiştirilmesini sağlamak. Eğilim, uygun doz tutturulsun diye uzmanlar tarafından yönlendiriliyor, ama burada da tuzaklar var: “Ilgi terörü”1 konusunda uyarılar sıkça görülmeye başladı bile.
Aşk "iki kişilik devrimdir" (Francescu Alberoni 1983).
Tümüyle mutlu bir çağ olsaydı, edebiyat olmazdı
Sayfa 25