‘İyi bir haiku, ideal olarak sadece insana değil, doğaya (kigo) ya da bir gerçekliğe dair atıf içeriyordu. Yalın, açık, hem yoğun hem de zekice olup, kafiye ve metafor gibi şiirselliğin olağan izlerinden ve edebi hilelerden imtina ediyordu. Haiku sanatı, bir anlık olanın, detayın sanatıydı. Bir hayat kesitinden, bir hatıradan, bir hayalden bahsedebilirdi, fakat bu, her şeyden önce fikirlere değil, duygulara hitap eden yoğun bir şiirdi.’
.
Bilodo 27 yaşında ve postacı. Çok sakin bir yaşama sahip. Ancak garip bir huyu var, taşıdığı şahsi mektupları açıp okumak. En çok da Segolene’in mektuplarını.
Ancak onun mektupları sadece 3 mısralık. Şiir gibi görünüyor. Bilodo giderek merak ediyor bu mısraların anlamını ve bunların haiku olduğunu öğreniyor.
Sadece haikuları araştırmakla kalmıyor, yazmaya da başlıyor..
Bir süre sonra kendini bambaşka bir dünyada buluyor.
Biz de..
.
Denis Theriault durağan giden bir novella anlatıyor derken ters köşe yapıyor! Sonuyla beni çok etkileyen bir kitaptı Aşkın Postacısı. İçinde bolca haiku olmasıyla da!
Kısacık ama tadı damakta kalan türden.
.
Çeviride Yusuf Yenen yer alırken; kapak tasarımı Harun Tan çalışması..
