Bu satırların sonunda ondan bahsedeceksin ve koca bir baş harfi kalacak satırlarında. Ne kadar çabalasan da yüreğinden silemeyeceksin, onu her gün daha fazla özleyeceksin belki de nefret edeceksin. Nedenini bilemeyeceksin, kendine kızacaksın çok tuhaf olacaksın kan kaybından giden bir yaralı gibi bakacaksın o güzel yüzüne fazlasını yapamayacaksın korkacaksın ama olmayacak bakmak yetmeyecek salon gelecek gözlerinin önüne eskiler diyecek olmaz boşver unut diyecek. Sen de değişeceksin, en az onun kadar değişeceksin sen her gün zehirlenir olacaksın aşka güvenemez olacaksın kendine ve tek dostun ruhuna sığınacaksın inancın kalmasa da her şeye susar olacaksın çünkü anlamsız gelecek çünkü aşka dair ne konuşuluyorsa isteksiz başlayacaksın her cümleye çaresizliğinle baş başa kalacaksın... Aşka inanamam deme bir gün inanacaksın bir gün biri seni bulacak yaşanmışlıklarından dolayı korkacaksın. Ben hep şuna inandım “Allah bazı insanları bazı insanların hayatlarına sebepsiz yere mutluluklar katsın diye gönderirmiş” sende aşka inanacaksın belki üzüldüğün şeylere bakıp güleceksin. Küsme aşka, belki bir daha kaybetmezsin.

Yazar: