Gönlümde Sen Varsın
Ey benim eşsiz Sevgilim! Gönlüme bir bak, gönlümde ant olsun ki sen varsın.
Ey benim gönlümün güzelliği, sözümün tatlılığı, kana kana avuçlarından
aşkı içtiğim Sevgilim!
Gönlümde sen varsın.
Ey benim gönül sözüm, ömür süsüm, mutlu anım, mum ışığım, gülen yüzüm!
Gönlümde sen varsın.
Ey benim hoş gelenim, safalar getirenim, yedi kat göklere sığmayan, aşk celladım!
Gönlümde sen varsın.
Ey benim yeminim, kirpiklerinde gözyaşını topladığım, aşk sultanım!
Gönlümde sen varsın.
Ey benim sessiz selamım, gönlüme sırlar fısıldayan, şiirler yazdıran mürekkebim!
Gönlümde sen varsın.
Ey benim can aynam, yüzü çehremde gizli olan, gözümün nuru!
Gönlümde sen varsın.
Ey benim nefsi emanetim, kendimde olanım, kendimden olanım, kendine sevdalı Sevgilim.
Gönlümde sen varsın!
Ey benim can perdesinden âleme aşkı yazanım, hayal âleminden Kuran’ı okuyanım!
Gönlümde sen varsın.
Ey benim cennetimi ateşlere verenim, tatlı zehirim, toprağında kül olduğum!
Gönlümde sen varsın.
Ey benim kaşı yay, kirpikleri ok, yüzü aydınlık, gönlü Muhammed Sevgilim!
Gönlümde sen varsın.
Ey benim vücudu mutlakım, her nefes de ismini nefsime verenim!
Gönlümde bir tek sen varsın.
