peki, söyleyebilir misiniz; "insan terk ettıği şeye neden dönüp bakar son bir defa" daha...
hatıralar için mi...
ya gözyaşları...
gözyaşlarının sadece ve sadece hatıralar için olduğunu unuttuk mu yoksa...
“hangi tende unuttuk bebekteki süt kokusunu’ diyen necl'e ne söylemek gerekir ki...
hep unuttuk, unutmamız istenilenleri; yeniden hatırlamak için.
ancak o zaman kıymetini biliyorduk; unutup unutup yeniden hatırladıklarımızın, aslında en çok da direnmemizi sağlayanlar olduklarını...
kim bilir, belki de bizi yanlışa götürmeyecek olan korkularımızdı da,
biz bunu bilemedik.